Węże Pożarnicze Węże pożarnicze służą do podawania wody lub wodnych roztworów i innych środków gaśniczych. Pierwsze węże wyprodukowano w 1558 r. w Augsburgu. Jako materiał do produkcji zastosowano skórę. Jako pioniera produkcji węży uważa się dzisiaj holenderskiego malarza Jana Van Heyde. On to jako komendant miejscowej straży pożarnej w Amsterdamie wyprodukował w roku 1672 pierwsze węże z włókna żaglowego. O dzisiejszym kształcie węży zadecydował wyrób J.C. Becka z Lipska, który po raz pierwszy utkał wąż pożarniczy z przędzy. Pod koniec XVIII wieku wielu tkaczy lnu i powroźników zajmowało się tkaniem węży sposobem rzemieślniczym. Klasyfikacja węży ze względu na konstrukcję: - Węże wykładzinowe - są wężami o ściankach z przędzy naturalnej lub sztucznej wyłożonych dla uszczelnienia i zmniejszenia oporów przepływów wykładziną z gumy lub innego tworzywa plastycznego. -Węże wykładzinowe z okładziną - są to węże o ściankach tkanych z przędzy naturalnej lub sztucznej nasiąkliwej, z wykładzina gumową lub z innego tworzywa plastycznego. Na zewnątrz pokryte są okładziną gumową. -Węże parciane - charakteryzują się ściankami tkanymi z przędzy naturalnej, nasiąkliwej, która to po spęcznieniu pod działaniem cieczy zapewnia ich szczelność. Taśma wężowa Taśma wężowa pod względem gęstości powinna być wykonana równomiernie na całej długości odcinka, bez zgrubień i zanieczyszczeń wpływających ujemnie na przyczepność wykładziny i szczelność węża. Powierzchnia powinna być czysta, bez wrobionych ciał obcych i starannie oczyszczona z końcówek nitek. Prądnice Prądem wodnym jest strumień cieczy nie ograniczony ściankami, np. węża, przemieszczający się w masie tej samej lub innej cieczy. Rozróżnia się strumienie cieczowe, gazowe, pianowe. W zależności od warunków podawania, strumienie mogą być zatopione lub nie zatopione. Strumień zatopiony to strumień, który podawany jest w masie takiego samego medium. Typowym strumieniem zatopionym jest wypływający z dyszy do atmosfery strumień sprężonego powietrza. Strumieniem wodnym lub pianowym nie zatopionym jest strumień podawany w przestrzeni gazowej. Prądownice wodne do pomp pożarniczych Prądownice wodne stosowane w PSP (proste) przeznaczone są do wytwarzania wodnych strumieni zwartych i rozproszonych. Stanowią zakończenie linii wężowych W52 i W75 zasilanych z samochodów gaśniczych wodno-pianowych lub motopomp. Prądownice wodne proste przydają się szczególnie w sytuacjach wymagających podawania zwartych strumieni gaśniczych na duże odległości lub w przypadku gdzie występuje konieczność wykorzystania dużej energii podawanego strumienia zwartego. Prądownice te mają zawory kulowe z oznaczeniami trzech pozycji, tj. STOP, Z i R - oznaczające odpowiednio zamknięcie prądownicy, przełączenie na strumień zwarty oraz przełączenie na strumień rozproszony. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej geometrii dyszy wylotowej i elementów przepływowych, prądownice charakteryzują się wytwarzaniem strumieni wodnych o bardzo dobrej zwartości, a wymienne dysze umożliwiają zmianę wydajności, a tym samym zmianę długości rzutu strumienia wodnego. Prądownice pistoletowe wytwarzają strumienie zwarte i rozproszone o regulowanym stopniu rozpylenia. Prądownice wodne TURBO wyposażone są w turbinkę zębatkową rozbijającą wypływający strumień wody na mgłę. Są przeznaczone do wytwarzania wodnych strumieni zwartych i rozproszonych i zapewniają płynna regulację kąta bryłowego strumienia rozproszonego w zakresie od 0 do 120 stopni (tzw. parasol). Ponadto prądownice wodne TURBO posiadają możliwość płynnej regulacji wydajności wody w zakresie od 50 do 400 dm3/min. Mogą stanowić zakończenie linii gaśniczych wodno-pianowych lub wyposażenie szafek hydrantowych. Prądownice wykonuje się ze stopów metali kolorowych. Elementy służące do obsługi takie jak uchwyty, wykonuje się z tworzyw sztucznych. Standardowym dziś wyposażeniem prądownicy jest zawór kulowy. Uszczelnienia wszystkich podzespołów wykonuje się z teflonu. Rozwiązanie uchwytów oraz dźwigni sterującej dopasowane jest do optymalnej sylwetki prądownika (osoby podającej prąd wodny) w czasie pracy. Pozwalając jednocześnie na skuteczne i precyzyjne podawanie prądu wodnego. Ta właśnie cecha decyduje w dużej mierze o sukcesie tych urządzeń w wyposażeniu jednostek straży. W prądownicach TURBO zmianę wydajności strumienia wodnego uzyskuje się przez zmianę przekroju wewnętrznego komory przepływowej. Zmiana ta dokonywana jest w sposób płynny zapewniając w czasie pracy ciągłość strumienia. Zmianę przekroju uzyskuje się przez zmianę położenia grzybka względem ściany tulei. Zmiany kąta wypływu strumienia wodnego wypływającego z prądownicy uzyskuje się przez możliwość przesuwania pierścienia regulacyjnego. Osiowe przemieszczanie się pierścienia powoduje płynną zmianę wypływającego strumienia z rozproszonego do całkowicie zwartego. Pierścień posiada specjalne gniazdo, w którym osadzono turbinkę zębatą rozpraszającą strumień wody. Ubrania Ochronne W Polsce znanych jest kilka typów odzieży przeznaczonej dla strażaków. Jej podział na poszczególne grupy wynika bezpośrednio z funkcji i stopnia ochrony, który ma zapewnić ubranie. O ostatecznej przydatności ubiorów przeznaczonych do wyróżnionych celów decyduje przede wszystkim konstrukcja ubrania, technologia jego wykonania oraz dobór odpowiedniego zestawu materiałów. Ubrania ochronne można podzielić w zależności od warunków w jakich przyjdzie pracować strażakowi: - ubrania koszarowe i robocze, - ubrania bojowe ratowniczo-gaśnicze, - ubranie ochrony termicznej (ubrania żarochronne), - ubrania ochrony chemicznej (gazoszczelne, kwaso-ługo odporne), - ubrania ochrony radiacyjnej, - inne (ubrania dla płetwonurków, ratowników wysokościowych, itp.). Hełmy Ochronne Hełm służy do zabezpieczenia głowy strażaka przed uderzeniami. Ma zabezpieczać także przed spadającymi przedmiotami i płonącymi elementami konstrukcji budynków. Dlatego powinien być w sposób prawidłowy osadzony i zamocowany na głowie oraz spełniać odpowiednie wymagania techniczne. Hełm strażacki PAB FIRE produkcji chorwackiej Wykonany według normy EN 433/PN. Hełm wykonany jest z wysokiej jakości materiałów niepalnych (stalpron, PC ognioodporny). W tylnej części hełmu wyposażony jest z kołnierz chroniący kark wykonany z naturalnej skóry. Mechaniczna ochrona jest realizowana poprzez amortyzację i rozkład sił dynamicznych całego hełmu. Twarz użytkownika jest chroniona za przeźroczystą osłoną. Dla wygody użytkownika zapięcie hełmu jest regulowane w zakresie 52 - 63 cm. Pasy Bojowe Pas bojowy stanowi drugi po hełmie znaczący element wyposażenia osobistego strażaka. Jego rola i przeznaczenie mimo powstania szeregu nowych konstrukcji i elementów jest ta sama. Podstawowe zadania i wymogi wynikają ze specyfiki pracy i charakteru zagrożeń. Zawsze jednak jako nadrzędna jest powinność zabezpieczenia ciała strażaka w różnych warunkach pracy. Musi zatem spełniać wymogi określonej wytrzymałości, trwałości i odporności na działania różnych czynników chemicznych. Stanowiąc element zabezpieczenia ciała ludzkiego zapewniać powinien niewielkie oddziaływanie swojej konstrukcji na zabezpieczanego strażaka. W szczególności wymagamy od niego spełnienia zadań: zapewnienia łatwego i pewnego zaczepienia w różnych sytuacjach przy pracy na znacznej nieraz wysokości, zapewnienia asekurowanemu możliwości pracy każdym niemal rodzajem sprzętu pożarniczego, zawieszenia na nim uzbrojenia osobistego oraz doraźnie innych elementów wyposażenia osobistego, wyposażenia w podzespoły i części o wytrzymałości pozwalającej na przeniesienie obciążeń dynamicznych o sile porównywalnej do trzykrotnego ciężaru strażaka w pełnym uzbrojeniu wraz z ciężarem obciążenia linią gaśniczą z drabiny pożarniczej. Obuwie Obecnie w działaniach straży pożarnej wyposażenie osobiste wzbogacone zostało o szeroką gamę specjalistycznego obuwia. Do działań gaśniczych i niektórych ratowniczych prowadzonych w warunkach dużego zawilgocenia podłoża, najczęściej używane są buty gumowe typu 71-123 wyprodukowane w fabryce obuwia gumowego "ROFS- STOMIL" Obuwie to wyposażone jest w wzmocnienie noska buta i podeszwy zapobiegające przebiciu metalowymi przedmiotami. Buty te posiadają również właściwości dielektryczne, których jednak skuteczność musi być potwierdzona badaniem przynajmniej dwa razy do roku. Buty posiadają kolor żółto-czarny w celu wyróżnienia. Dodatkowym elementem jest wkładka ocieplająca szczególnie przydatna w warunkach jesienno- zimowych. Istotną zaletą jest możliwość systematycznego jej czyszczenia mająca wpływ na komfort i higienę pracy. AUTO/-MOTOPOMPY Motopompę stanowi agregat, składający się z pompy i napędzającego ją silnika spalinowego. Służy do tłoczenia wody od źródła do stanowisk gaśniczych. Stanowi nieraz podstawowe wyposażenie samochodów gaśniczych wodno-pianowych. Wykorzystana może być do zasilania odpowiednio zabudowanych gaśniczych układów wężowych służących do podawania wodnych i pianowych prądów gaśniczych. Motopompy mogą być przewoźne i przenośne.Autopompa jest pompą pożarniczą wbudowaną na stałe do samochodu pożarniczego, napędzaną przez silnik tego samochodu. Służy do tłoczenia wody ze zbiornika samochodu lub z zewnętrznych źródeł wody do działka gaśniczego zamontowanego na samochodzie, urządzenia szybkiego natarcia lub do linii wężowych. Różnica między motopompą a autopompą polega przede wszystkim na rodzaju napędu. Motopompę określa się symbolem M, a autopompę symbolem A.Przy określaniu rodzaju pompy oznacza się obok dane liczbowe oznaczające nominalną wydajność i nominalną wysokość podnoszenia. Np: M 8/8 - motopompa o wydajności 800 l/min przy ciśnieniu 0,8 MPa lub A 16/8 - autopompa o wydajności 1600 l/min przy ciśnieniu 0,8 MPa. Wydajność nominalna jest to ilość wody, jaką powinna dostarczyć motopompa w ciągu jednej minuty przy nominalnej wysokości podnoszenia wyrażonej w Paskalach. Najczęściej możemy się spotkać z następującymi pompami: motopompy M8/8, M16/8, M32/8, i autopompy A16/8, A32/8. Motopompy M8/8 i M16/8 są motopompami przenośnymi. W czasie pracy motopompy przyrządy pomiarowe wskazują: manometr ciśnienie wytwarzane przez pompę (wysokość tłoczenia) i manowakuometr wielkość podciśnienia (głębokość ssania).