Prawidłowe oznakowanie i zabezpieczenie miejsca wypadku zapewnia bezpieczeństwo zarówno poszkodowanym, osobom postronnym, jak również ratownikom udzielającym pomocy. Do oznakowania można wykorzystywać:
- taśmy odblaskowe
- lampy pulsacyjne
- stożki ostrzegawcze, zapory i znaki drogowe
- trójkąty ostrzegawcze
- samochody służb ratowniczych z włączonymi światłami alarmowymi
- samochody prywatne z włączonymi światłami awaryjnymi
- umundurowanych ratowników wyposażonych w lizaki, latarki, pałeczki sygnalizacyjne itp.
Wybierając sposób znakowania należy uwzględnić m.in. uwarunkowania terenowe (zakręt, wzniesienie), atmosferyczne (mgła, oblodzenie, ciemności), nasilenie i szybkość ruchu (zasada "100 metrów przed" na drogach szybkiego ruchu) oraz możliwości osobowo-sprzętowe.
Miejsce wypadku niezależnie od jego oznakowania, powinno być również zabezpieczone. W tym celu:
- wyłączamy zapłon i wyjmujemy kluczyki ze stacyjki uszkodzonego pojazdu
- rozwijamy i przygotowujemy do użycia prądy gaśnicze piany lub wody
- pokrywamy odpowiednimi środkami rozlewiska paliw
- likwidujemy wycieki gazowego paliwa
- przegotowujemy stanowiska podręcznego sprzętu gaśniczego
- odsuwamy gapiów i odciągamy w bezpieczne miejsce pojazdy zagrożone lub utrudniające akcję
- wstępnie stabilizujemy pojazd
- wskazane jest również wyznaczanie stref:
- pierwszej o promieniu 5m, w której działają ratownicy bezpośrednio realizujący zadania ratownicze
- drugiej o promieniu 10m, w której następuje przygotowanie sprzętu.
Oznakowując i zabezpieczając miejsce wypadku, pamiętajmy zwłaszcza o właściwym zabezpieczeniu realizujących te zadania strażaków. Oni sami muszą być widoczni i zaopatrzeni w sprzęt ochronny, dobrany w zależności od sytuacji. Nie zawsze dysponowana do akcji jednostka OSP ma za zadanie uwolnić poszkodowanych uwięzionych w samochodach. Często wzywana jest do zlikwidowania wyciekającego z baku paliwa - zagrażającego środowisku naturalnemu. Tok ratowniczego postępowania będzie wtedy uzależniony od: palności paliwa (benzyna - ropa), ozmiarów rozlewiska, podłoża (gleba - asfalt), okolicznej infrastruktury (studzienki kanalizacyjne) i innych terenowo-sytuacyjnych uwarunkowań.
